สันติ ลอรัชวีแปลและเรียบเรียงจากบทนำและบทส่งท้ายจากหนังสือ Fire Signs: A Semiotics Theory for Graphic Design โดย Steven Skaggs IMAGE: https://www.logodesignlove.com/firesigns-semiotic-theory-graphic-design เมื่อผมเริ่มเปิดคอร์ส A stone in your mind กับ PRACTICAL school of design ที่มีเป้าหมายจะนำเอาแนวคิดทางสัญศาสตร์มาเป็นแกนกลางในการสร้างกระบวนการเรียนรู้ด้านออกแบบ โดยกำหนดจุดเริ่มต้นที่ทุกคนร่วมทางกันได้อย่าง “ก้อนหิน” หนังสือเล่มหนึ่งที่ใช้เป็นคบเพลิงให้แสงสว่างนำทางทั้งความเข้าใจและแรงบันดาลใจก็คือ Fire Signs ของ Steven Skaggs แม้ทุกวันนี้อ่านจบอย่างงงๆ ไปแล้ว แต่แต่ต้องคอยมาแปลและตีความอยู่ตลอด เพื่อหาทางนำไปใช้และแบ่งปันกับผู้เข้าร่วมคอร์ส บทเรียบเรียงนี้คิดว่ามีประโยชน์มากต่อการฉายภาพอีกมุมของการออกแบบกราฟิก รวมไปถึงเป็นการป้ายยาให้หลายคนที่อาจสนใจไปหาอ่านต่อด้วยตัวเอง ————— เพียงบทนำของหนังสือ Fire Signs ของ Steven Skaggs ก็เพียงพอต่อการแจกแจงวิชาชีพกราฟิกดีไซน์ที่เปิดกว้าง ชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่าง “พาณิชย์ศิลป์” และ “การออกแบบกราฟิกร่วมสมัย” รวมถึงทิศทางและหน้าที่ของทฤษฎีการออกแบบกราฟิกที่ควรจะเป็น หากใครมีกำลังในการอ่าน … Continue reading แนะนำหนังสือสัญศาสตร์กับการออกแบบกราฟิก
Category: Read
แถลงการณ์ First Things First ฉบับ 2020
https://www.firstthingsfirst2020.org/ แถลงการณ์ First Things First ฉบับ 2020 พวกเรา ผู้ร่วมลงนามทั้งหลาย คือนักออกแบบผู้ที่เติบโตบนโลกที่พวกเราแสวงหาประโยชน์ผลกำไรจากผู้คนและโลกใบนี้ ด้วยความพยายามที่จะรักษาอัตราเร่งของระบบทุนนิยมให้ลื่นไหลต่อเนื่อง เวลาและพลังงานของพวกเราถูกนำมาใช้มากขึ้นเพื่ออุปสงค์การผลิต เอารัดเอาเปรียบผู้คน เผาผลาญทรัพยากร ถมพื้นดิน สร้างมลภาวะทางอากาศ ส่งเสริมการประกาศอาณานิคม และผลักดันโลกไปสู่การสูญพันธุ์ครั้งที่หก เราช่วยสร้างชีวิตที่สะดวกสบายและมีความสุขให้กับสายพันธุ์บางกลุ่มของเรา และยินยอมปล่อยปละให้ไปทำร้ายกลุ่มอื่นๆ; หลายต่อหลายครั้ง, การออกแบบของเรา, จึงส่งเสริมการกีดกัน, แบ่งแยก, และทำลายล้าง อาจารย์และผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบไม่น้อยได้ร่วมต่ออายุคตินิยมนี้; ตลาดก็ยอมรับและให้รางวัลกับมัน; กระแสการลอกเลียนแบบและยอด “ไลค์” ยังช่วยส่งเสริมให้อีกทาง และด้วยการสนับสนุนในทิศทางเช่นนี้ นักออกแบบจึงหันไปใช้ทักษะและจินตนาการของพวกเขาในการขายสินค้าแฟชั่นแบบมาเร็วไปเร็ว, รถยนต์แรงเร็ว, และอาหารกินด่วน; ถ้วยที่ใช้แล้วทิ้ง, บับเบิ้ลห่อของ, และพลาสติกที่ใช้ครั้งเดียวทิ้งที่ใช้กันอย่างไม่สิ้นสุด; ของเล่นประเภทฟิดเจ็ด สปินเนอร์, อาหารอุ่นไมโครเวฟ, และเครื่องตัดขนจมูก เราทำการตลาดด้วยภาพร่างกายที่ไม่แข็งแรงและอาหารการกินที่ไม่มีผลดีต่อสุขอนามัย ผลิตภัณฑ์และแอพพลิเคชั่นที่แพร่การโดดเดี่ยวต่อสังคมและภาวะซึมเศร้า การบริโภคจากระบบอาหารที่ไม่สมดุล พวกเราขายยาที่ทำให้รู้สึกดี กระปี้กระเป่า และทำให้ผู้คนไถฟีดหน้าจออย่างไม่หยุดยั้ง ... แล้วทำให้เกิดความต้อการที่จะบริโภคซ้ำแล้วซ้ำอีก ใช่! งานเชิงพาณิชย์จ่ายค่าตอบแทนให้เสมอ แต่นักออกแบบหลายคนปล่อยให้มันเกิดขึ้นจนเด่นชัด, กลายเป็นสิ่งสามัญที่นักออกแบบทำ, และกลายเป็นสิ่งที่โลกรับรู้ต่อการออกแบบ พวกเราหลายคนเริ่มรู้สึกอึดอัดมากขึ้นกับมุมมองของการออกแบบเช่นนี้ … Continue reading แถลงการณ์ First Things First ฉบับ 2020
อ่านออก เขียนภาพ
โดย สันติ ลอรัชวี (เอกสารประกอบเวิร์คช็อป Visual Literacy จัดโดย PRACTICAL Design Studio, 7 ต.ค. 2560) การอ่านภาพ (Visual Literacy) อธิบายได้ว่าคือความสามารถในการเข้าใจและใช้ภาพ รวมทั้งความสามารถในการคิด ในการเรียน และแสดงออกของตัวเองต่อภาพที่มองเห็น ไม่มีใครปฏิเสธว่า “ภาพ” เป็นสิ่งหนึ่งช่วยให้การสื่อสารสมบูรณ์มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น อาจสรุปได้ว่าการอ่านภาพคือความสามารถทางด้านการมองเห็นของมนุษย์ และใช้ความสามารถนั้นในการจำแนกและแปลความหมาย สิ่งที่มองเห็นเพื่อการติดต่อสื่อสารได้อย่างถูกต้อง มีประสิทธิภาพ และมีสุนทรียภาพ คำว่า Visual Literacy สามารถแยกแปลความหมายของคำนี้ได้คือ “Visual” หมายถึงสิ่งที่เกี่ยวกับจักษุประสาทหรือสิ่งที่ตามองเห็น ซึ่งอาจเรียกรวมว่า “ภาพ” ก็ได้ “Literacy” หมายถึงความสามารถในการอ่านเขียนหรือการเรียนรู้ “การอ่านออกเขียนภาพ” จึงเป็นรูปแบบของการคิดที่สำคัญ ที่ช่วยเพิ่มศักยภาพทางการสื่อสารเชิงภาพให้กับนักออกแบบ การสื่อและรับสารทางสายตานั้นมีความผูกพันกับมนุษย์ก่อนจะมีภาษาพูดและเขียนด้วยซํ้า ภาพเขียนในผนังถํ้า การสังเกตสีของผลไม้ พัฒนามาเป็นสัญลักษณ์สากลมากมายที่เราใช้กันในปัจจุบัน หากแต่มนุษย์เริ่มคิดผ่านอิทธิพลของ ภาษาหลังจากที่อารยธรรมด้านภาษาของเราวิวัฒน์มาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นภาษา (Linguistics) จึงเป็นระบบการสื่อสารที่มี อิทธิพลต่อมนุษย์ เราทั้งใช้มันในการคิด การรับรู้ และการแสดงออก … Continue reading อ่านออก เขียนภาพ
M.O.U. 201806001
ใครคนหนึ่งอาจอรรถาธิบายถึงน้ำ แต่ปากหาได้เปียก ใครอีกคนหนึ่งอาจอธิบายอย่างเต็มที่กับลักษณะของไฟ แต่ปากก็หาได้ร้อนไม่ หากปราศจากการสัมผัสน้ำไฟจริง เราย่อมไม่อาจรู้ถึงมัน แม้จะอธิบายออกมาเป็นหนังสือทั้งเล่มก็ไม่ทำให้เข้าใจ เปรียบดั่งอาหารที่ถูกจำกัดความจนเห็นภาพออกรส แต่ก็ไม่บรรเทาความหิวของคนๆ หนึ่งได้ เราไม่อาจบรรลุความเข้าใจในสิ่งหนึ่งเพียงจากการอธิบายถึงมัน ทาคุอัน โซโฮ, ปลดจิตปล่อยใจ (The unfettered mind), หน้า 16 One may explain water, but the mouth will not become wet. One may expound fully on the nature of fire, but the mouth will not become hot. Without touching real water and real fire, one will … Continue reading M.O.U. 201806001
บางส่วนจาก VIGNELLI CANON
สันติ ลอรัชวี เรียบเรียงบางส่วนจาก Vignelli Canon - Vignelli Associates ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นแนวทางในการเชื่อมโยงที่ดีของการออกแบบกับแนวคิดบางส่วนของสัญศาสตร์ Massimo Vignelli ได้กล่าวถึง Semantic, Syntactic และ Pragmatic ไว้อย่างเข้าใจได้ไม่ยากในหนังสือ Vignelli Canon -----------> ในกระบวนการออกแบบ ผมมักจะอ้างอิงถึงองค์ประกอบ 3 สิ่งที่มีความสำคัญต่อผมเสมอมา คือ Semantic, Syntactic และ Pragmatic Semantic — คือการสำรวจความหมายของสิ่งที่เราออกแบบ มันเป็นสิ่งแรกๆ ที่ผมทำเมื่อกำลังจะเริ่มงานใหม่ที่จะทำ ไม่ว่าจะเป็นงานกราฟิก นิทรรศการ ผลิตภัณฑ์ หรืองานออกแบบภายใน ผมจะเริ่มจากการสำรวจความหมายของมัน ซึ่งมันอาจจะเริ่มจากการค้นคว้าประวัติความเป็นมาของหัวเรื่อง เพื่อจะเข้าใจถึงธรรมชาติของโครงการที่เรากำลังจะออกแบบได้ดียิ่งขึ้น รวมถึงการหาแนวทางในการพัฒนางานที่เหมาะสมต่อไป ทั้งนี้มันขึ้นอยู่กับหัวเรื่องและประเด็น เพราะการสำรวจย่อมสามารถทำได้หลากหลายแนวทาง เราอาจสำรวจข้อมูลเพิ่มเติมของบริษัทหรือสินค้า / ตำแห่งทางการตลาด / คู่แข่งขัน / เป้าหมาย / ผู้ใช้งานปลายทาง (Final User) หรือแม้กระทั่งความหมายดั้งเดิม … Continue reading บางส่วนจาก VIGNELLI CANON
บทความจากสูจิบัตรนิทรรศการ Yes, I am Not โดย ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา
หน้าซองของเตี่ย ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา เตี่ยผมเป็นคนจีนแต้จิ๋ว ความที่ต้องอพยพหลบหนีสงครามกลางเมืองและความอดอยากมาสยาม พร้อมกับเตี่ยของแก(อากงของผม) ตั้งแต่เด็ก ทำให้เตี่ยไม่มีโอกาสได้เล่าเรียนหนังสือมากนัก หนังสือจีนพออ่านออกเขียนได้ ส่วนหนังสือไทยนั้น เทียบชั้นแล้วก็คงประมาณประถมสี่ แม้เตี่ยจะเขียนจดหมายสั่งของจากกรุงเทพฯได้ เขียนใบส่งของคล่อง รวมทั้งบันทึกบัญชีค่าใช้จ่าย ในร้านขายของเล็กๆ ของแกได้อย่างถี่ถ้วน แต่ลึกๆ แล้ว ผมเชื่อว่า แกไม่เคยพอใจในลายมือของแกเลย ลายมือภาษาไทยของเตี่ยตัวหวัดใหญ่ ครูที่โรงเรียนผมเรียกว่าตัวเท่าหม้อแกง นอกจากจะมีอารมณ์ประชดประชันผสมอารมณ์ขันแล้ว ผมคิดว่ายังมีอารมณ์หยันปะปนอยู่เล็กน้อย เตี่ยเองก็คงพอรู้จักลายมือของตัวเองดีว่ามีข้ออ่อนอย่างไร เวลาจะไปงานศพหรืองานแต่งใครต่อใครในตลาด เตี่ยจึงเรียกใช้บริการผมให้ช่วยไปหยิบซองจดหมายในตู้หน้าบ้านมาเขียนชื่อแกตัวใหญ่ๆ พร้อมนามสกุลยาวๆ ที่ด้านหน้าทุกครั้งไป แม้ผมจะเขียนด้วยความตั้งใจเพื่อให้ชื่อและนามสกุลของเตี่ยงามสง่า แต่ก็ใช่จะว่าจะสร้างความพอใจให้กับเตี่ยได้ทุกครั้ง บางครั้งที่แกเห็นว่าเขียนสวย แกก็จะเอาเงินใส่ซอง พับซองใส่กระเป๋า แล้วออกจากบ้านไปโดยไม่บ่นไม่ชมอะไร แต่บางครั้งด้วยลายมือเดียวกัน แกกลับเห็นว่าไม่สวย เขียนเป็นเล่นไป แกก็จะให้เขียนใหม่จนกว่าแกจะพอใจ สามซองบ้าง สี่ซองบ้าง ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ายังไม่ถูกใจอีก แกก็จะเริ่มหงุดหงิดและแก้ปัญหาด้วยการลงมือเขียนด้วยลายมือหวัดๆ เท่าหม้อแกงของแกเอง ถ้าให้ผมเดา ในความคิดของเตี่ย ลายมือที่ใหญ่หวัดอ่านยาก หาใช่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวอย่างที่คนยุคปัจจุบันเชิดชู หากแต่เป็นความไม่สุภาพ ไม่เหมาะสมที่จะปรากฏต่อสาธารณะในวาระสำคัญ ทั้งๆ ที่คนอ่านมันก็มีอยู่เพียงไม่กี่คน คนรับเงินหน้างานหนึ่ง เจ้าของงานตัวจริงอีกหนึ่งหรือสอง … Continue reading บทความจากสูจิบัตรนิทรรศการ Yes, I am Not โดย ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา
คำนิยมจากสูจิบัตรนิทรรศการ Yes, I am not โดย วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
รู้จักกันมา 6-7 ปี เข้าใจว่าผมจะไม่เคยถาม สันติ ลอรัชวี เลยสักครั้ง.. ว่าทำไมเขาถึงตั้งชื่อบริษัทของเขาว่า 'ภาคปฏิบัติ' (Practical) ชื่อบริษัทบอกบุคลิกนิสัยไปจนถึง 'สิ่งที่อยู่ในใจ' ของเจ้าของบริษัทได้--ผมเชื่อเช่นนั้น อย่างบริษัทแรกในชีวิตที่ผมตั้ง มีชื่อว่า Day After Day ผมคิดว่ามันมีนัยยะของความโรแมนติกอยู่ (คุณลองพูดออกเสียงว่า "วันแล้ววันเล่า..วันแล้ววันเล่า" ซ้ำๆ ดูสิ มันฟังเหมือนนิทานดีนะ) บริษัทที่สอง-ซึ่งเป็นบริษัทที่ผมทำอยู่ในปัจจุบัน ผมให้ชื่อมันว่า Day Poets ที่มาคือผมชอบหนังเรื่อง Dead Poets Society มาก รู้สึกว่ามันเป็นหนังที่มีพลังและความฝัน สอดคล้องกับสิ่งที่ผมเชื่อและชอบ เลยเอามันมาดัดแปลงเป็นชื่อบริษัท (ทั้งๆ ที่ไม่ถูกหลักไวยากรณ์สักเท่าไหร่) ผมรู้จักสันติในฐานะอาจารย์สอนศิลปะและออกแบบ ลูกศิษย์คนหนึ่งของเขาเป็นคนแนะนำให้รู้จัก พร้อมคำบอกเล่าคุณสมบัติแนบท้ายว่า "อาจารย์ติ๊กเป็นอาจารย์ที่ทันสมัย วัยรุ่นดี แล้วก็เก่ง" ได้คุยกับเขาแล้วผมก็เห็นจริงตามนั้น เราเคยร่วมงานกันหลายครั้ง ผมเคยเอาโปรเจกต์ลูกศิษย์เขามาพิมพ์เป็นหนังสือเล่มโดยให้เขาเป็นบรรณาธิการ เขาเคยชวนผมไปเป็นประธานเปิดงานศิลปนิพนธ์ของนักศึกษา แล้วก็เป็นกรรมการตัดสินหนังสั้น ผมเคยให้ทีมของเขาออกแบบสมุดบันทึก ให้สำนักพิมพ์ของผม เขาเคยสัมภาษณ์ผมลงแผ่นพับศิลปะของเขา ฯลฯ ได้ร่วมงานและเห็นฝีมือกันแล้ว ผมคิดว่าผมชอบ … Continue reading คำนิยมจากสูจิบัตรนิทรรศการ Yes, I am not โดย วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
บทความจากสูจิบัตรนิทรรศการ Yes, I am Not โดย อนุทิน วงศ์สรรคกร
นี่คือ"ข้อมูล" This is data. อนุทิน วงศ์สรรคกร Anuthin Wongsunkakon เรียบเรียงและแปลโดย เจิมศิริ เหลืองศุภภรณ์ และ ภูมิ รัตตวิศิษฐ์ Edited and Translated by Jermsiri Luangsupporn and Poom Rattavisit 16 May 2008 ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๑ การส่งต่อของข้อมูลเป็นเรื่องที่เราคุ้นเคย และสามารถพบเห็นได้โดยทั่วไป โดยปรกติแล้ว ข้อมูลมักจะถูกแทนความหมายว่าเป็นสิ่งมีค่า ซึ่งมันจะไม่มีค่าเลยถ้าปราศจากผู้รับ เพราะข้อมูลที่ไม่เกิดการส่งต่อ ก็จะทำให้ค่าของมันเป็นเพียงความลับ (ซึ่งในบางทีกลับถูกมองว่าเป็นข้อมูลที่มีค่ามากพิเศษ) หรือเป็นเพียงการบันทึกของผู้สร้างข้อมูล ในทางกลับกันการสร้างข้อมูลต้องนำข้อมูลอื่นจากหลากแหล่งมาประกอบหรือเปรียบเทียบเพื่อนำมาสู่ข้อมูลใหม่ ดังนั้นเราจะเห็นได้ว่าสิ่งที่เรียกว่าข้อมูลนั้น ตามธรรมชาติของมันคือการเปลี่ยนถ่ายและการแพร่กระจายตนเองอยู่แล้ว ถึงแม้จะถูกเก็บในรูปแบบความลับก็ตาม ในที่สุดก็ไม่อาจจะหนีพ้นข้อเท็จจริงนี้ การออกแบบไม่ว่าจะเป็นสาขาไหนก็ล้วนเป็นการกระจายข้อมูลเช่นกัน อาจจะเป็นในรูปแบบที่มากกว่าการพูดหรือการเขียนเพื่อสื่อสาร นักออกแบบที่ดีจึงน่าที่จะพูดและเขียนได้ดีด้วย เพราะต้องนำมาประกอบกับการสื่อสารทางภาพ และการสื่อสารทางอารมณ์ผ่านผิวชั้นนอกของงานออกแบบซึ่งอยู่บนพื้นฐานของศิลปะ อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นการสื่อสารความรู้สึกทางด้านนามธรรม ผ่านสี รูปทรง และองค์ประกอบอื่นๆ นักออกแบบทุกวันนี้ยังมีปัญหาพื้นฐานที่เกี่ยวกับการพูดและเขียน ซึ่งเป็นรากที่แท้จริงของปัญหาการออกแบบที่พบเจอในชีวิตประจำวัน เรามักลืมไปว่างานออกแบบก็คือการสื่อสารชนิดหนึ่ง เหตุที่ทำให้เราลืมๆ … Continue reading บทความจากสูจิบัตรนิทรรศการ Yes, I am Not โดย อนุทิน วงศ์สรรคกร
ข้อเขียนที่เขียนถึงข้อเขียน
ไปพบข้อเขียนที่พูดถึงบทความที่เคยเขียนลงใน aday weekly ฉบับแรกโดยบังเอิญ รู้สึกประทับใจที่ข้อเขียนของตัวเองนั้น พอจะมีคนชอบบ้างและคิดต่อ ขอบคุณครับ ศิลปะ...ไม่ใช่บัญญัติไตรยางค์ สิงหาคม 17, 2008 by janghuman อ่านบทความของ คุณสันติ ลอรัชวี* กราฟฟิกดีไซน์คนหนึ่ง เขียนลงไว้ใน a day weekly ฉบับปฐมฤกษ์ เมื่อปี ๒๕๔๗ เล่าถึงหลานสาวของคุณสันติ ชื่อน้องเตย ที่ชอบวาดรูปตามประสาเด็กๆ แต่อยู่มาวันหนึ่งน้องเตยก็มาบ่นให้คุณสันติฟังว่า "เตยไม่ชอบวาดรูปแล้วล่ะ" ... คุณสันติได้ให้มุมมองที่น่าสนใจไว้ว่า "...ในที่สุดผมก็ถึงบางอ้อจนได้ว่าที่น้องเตยไม่อยากวาดรูป (ไม่ใช่ไม่ชอบ) ก็เพราะตั้งแต่ขึ้น ป.๖ มา เธอได้คะแนนไม่ค่อยดีในวิชาศิลปะ วิชาที่เธอเคยทำได้ดีมาตลอด ผลงานที่ส่งอาจารย์แต่ละชิ้นได้ผลการตัดสินที่ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอคงวาดรูปไม่เก่ง มีเพื่อนที่ทำได้ดีกว่าเธอหลายคน วิชาศิลปะยากและไม่สนุกซะแล้ว จนในที่สุดการวาดรูปกับน้องเตยก็เป็นเหมือนวิชาคณิตศาสตร์กับเด็กอีกหลายคน... ในความเห็นของผมการวัดผลในวิชาศิลปะระดับประถมศึกษา โดยเฉพาะการให้คะแนนของผลงานควรคำนึงถึงการมีส่วนร่วมในการทำงานศิลปะของเด็กมากกว่าจะคอยใส่ตัวเลขว่า เธอวาดสวย (ในสายตาใคร?) เอาไป ๑๐ คะแนน เธอวาดพอใช้ (ในสายตาใคร?) เอาไป ๗ คะแนน เธอวาดไม่สวย … Continue reading ข้อเขียนที่เขียนถึงข้อเขียน
ดีไซน์ด้วยจิตสำนึก – ดีไซน์เพื่อสังคม
ได้อ่านบทความที่เขียนถึงนักออกแบบคนโปรด 'โจนาธาน บาร์นบรูค' (Jonathan Barnbrook) จากเว็บประชาไท (www.prachatai.com) โดย : ตติกานต์ เดชชพงศ เผยแพร่วันที่ 13 ม.ค. 2550 ขออนุญาตนำมาเผยแพร่ต่อให้ผู้อ่านบล็อค Grafiction ครับ ถ้าจะอ่านจากเว็บประชาไทได้ด้วยการลิงค์ที่หัวเรื่องได้เลยครับ หรือทำความรู้จักกับ Branbrook เพิ่มเติมที่ http://www.barnbrook.net/ 'โจนาธาน บาร์นบรูค' (www.pingmag.jp) ในแวดวงนักออกแบบตัวอักษร (หรือที่เรียกกันเก๋ๆ ว่า Typographer) ชื่อเสียงเรียงนามของ 'โจนาธาน บาร์นบรูค' (Jonathan Barnbrook) เป็นที่รู้จักกันดีในระดับโลกตั้งแต่ยุค 90's เป็นต้นมา ด้วยผลงานการสร้างสรรค์ Font หรือ ตัวพิมพ์อักษรภาษาอังกฤษที่สามารถนำไปใช้ในการออกแบบสื่อโฆษณาต่างๆ ได้อย่างมีสีสันและมีสไตล์ที่หลากหลาย ที่สำคัญ ผลงานของบาร์นบรูคถูกยกย่องจากคนในวงการว่าเป็นการออกแบบตัวอักษรที่ผสมผสานระหว่าง 'ความเป็นศิลปะ' และ 'การนำไปใช้ประโยชน์ด้านการออกแบบ' ได้อย่างลงตัว ผลงานการออกแบบของ โจนาธาน บาร์นบรูค นิทรรศการที่จัดแสดงงานออกแบบตัวอักษรของเขาถูกจัดขึ้นตามมหานครที่เป็นผู้นำของโลกในด้านการออกแบบ ไม่ว่าจะเป็น ลอนดอน … Continue reading ดีไซน์ด้วยจิตสำนึก – ดีไซน์เพื่อสังคม
S A N T I v i t h e e O K b a b 