Give me your story, I’ll give you mine

Give me your story, I’ll give you mine
130 mm x 210 mm x 900 mm
a book installation
2013

Resort: An exhibition for landscape of rest
Date : 04 October – 24 November 2013
Location: Main Gallery, 8th floor
By BACC Exhibition Department, Bangkok Art and Culture Centre

“สถานพักตากอากาศ” สำหรับผมในบางครั้ง…
ไม่ได้สัมพันธ์กับสถานที่ หลักแหล่ง หรือเวลา
หากแต่เชื่อมโยงกับการที่เราได้ถ่ายเทอะไรบางสิ่งภายในความคิด
ความรู้สึกของเราไปกักเก็บไว้ยังพื้นที่อีกพื้นที่หนึ่ง
มันมีความย้อนแย้งในการตัดสินใจ พอสมควรว่า…
สิ่งนั้นเราอยากจะจดจำ หรือจริงๆ แล้วอยากจะลืมมัน
มันคงมีอะไรคล้ายคลึงกับการจดบันทึกประจำวัน
แต่คำว่า “บันทึก” ก็คงไม่สามารถนำมาใช้ทดแทนได้ดีนัก

ผมจำลองบรรยากาศส่วนตัวนี้ผ่านหนังสือที่มีความหนาราว 90 ซม. มีรูทะลุตลอดทั้งเล่ม ตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้าย ติดตั้งในระดับที่ผู้ชมสามารถพูดหรือบอกอะไรกับมัน ด้วยหวังว่ามันคงจะหนาพอ ที่จะแบ่งปันพื้นที่ว่างสำหรับผู้ชมที่อาจต้องการฝากบางสิ่งบางอย่างไว้กับมัน…

…

To me, “resort” sometimes is not related to a place, residence or time.
It is connected to imparting
What we think and feel inside to another place.
It is quite self-contradictory to decide
If we want to remember a thing or actually want to forget it,
but similar to writing a ‘diary’.
The term ‘diary’ cannot be used to replace it well enough.

I thus simulate my own environment in the book that is 90 cm thick and whose all pages are punched. The book is installed at the level that an auduence can say something to it. I hope that it will be thick enough to share some spaces with the audiences who might want to pass on something to it.

สถานพักตากอากาศ
นิทรรศการศิลปะเพื่อภูมิทัศน์แห่งการพัก

ในบรรยากาศแห่งการรุดหน้าของการดำเนินชีวิต การดึงตัวตนให้หยุดหรือช้าลงเกือบจะเป็นสิ่งที่ต้านทานอย่างสิ้นเชิงกับกระแสความเร็วของโลก ความสำคัญในเวลาแห่งการพักถูกแลกกับความต้องการอันหลากหลายของชีวิต เพื่อสร้างภูมิทัศน์ของสิ่งรายล้อมรอบตัว ประกอบขึ้นเป็นภาพความหมายของตัวตน จัดสร้างตำแหน่งของตนต่อโลกรอบข้าง แต่ในขณะที่เราตอบสนองอย่างรวดเร็วต่อภูมิทัศน์ภายนอก เป็นเรื่องง่ายที่เรามองข้ามดินแดนภายใน ซึ่งคือพื้นที่ส่วนบุคคลประกอบภาพของตัวตนที่สำคัญยิ่งกว่า ภูมิทัศน์ที่มนุษย์ตอบรับต่อโลกภายนอก มีความหมายอยู่ในสิ่งที่ตาเห็น ซึ่งต่างจากความหมายของดินแดนภายใน สร้างผ่านการสะสมข้อมูลชั้นละเอียด ผ่านประสบการณ์การรับรู้และสัมผัส

ภูมิทัศน์หรือทัศนะแห่งการมองโลก เปรียบได้กับการมองเห็นจักรวาลอันกว้างใหญ่ มีพื้นที่ทั้งภายในและภายนอกอยู่ร่วมกันเป็นคู่ขนาน และมีเส้นต่างของการรับรู้แค่การบิดเปลี่ยน ในทางดาราศาสตร์ คำว่า ‘พารัลแลกซ์’ (Parallax) ให้ความหมายของการมองเปลี่ยนมุมที่นำมาประเมินระยะ สร้างมิติแห่งความลึก เอื้อให้เห็นตำแหน่งของสิ่งต่างๆ มุมมองต่อโลกที่เราสามารถบิดเปลี่ยนคือสาระสำคัญในที่นี้ ที่สามารถอธิบายความหมายของการพักควบคู่กันไปกับการดำเนินชีวิต บิดเปลี่ยนทัศนะจากภายนอกสู่ภายใน ขับเคลื่อนเวลาด้วยกฏแห่งความช้าและความเข้าใจ ในการเดินทางเหลื่อมมุมไร้เงื่อนไขของเวลานี้ ได้สร้างทางพิเศษเฉพาะบุคคลเพื่อค้นหาทิศทางของตน ปลดปล่อย หลีกหนี หลบภัย ทำความเข้าใจซึ่งตัวตน เพื่อรักษาคุณสมบัติอันเปราะบางที่สำคัญของตนให้ปลอดภัยจากเงื่อนไขรอบข้าง

ในพื้นที่ เวลา และความเป็นเจ้าของซึ่งตัวตน คือความหมายของ ‘สถานพักตากอากาศ’ ที่ต้องอาศัยการเดินทางไปในอีกลักษณะ ในสถานที่นี้คือการบอกเล่าถึงความละเอียดของชีวิตด้วยเวลาที่ยืดขยาย สภาวะแปลกใหม่ที่อยู่ในความคุ้นชิน ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ ความเป็นไปได้พื้นที่เล็กๆ ที่แบ่งปันในอาณาจักรอันยิ่งใหญ่แห่งความว่างเปล่า การกลับถึงบ้านที่มีที่ตั้งอยู่ในตัวเรา และความเข้าใจในที่พักอาศัยที่ไม่ใช่แค่ก้อนสถาปัตยกรรม แต่เป็นสถานที่ที่ถูกค้นพบคุณค่าอันแท้จริงของการใช้ชีวิตอยู่ เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของการส่งสารผ่านผลงานศิลปะต่างรูปแบบ ขยายความหมายของการพักพ้นสภาวะทางกายภาพ ในขณะที่แต่ละผลงานนำเสนอความคิดและความรู้สึก ก็ได้นำเสนอช่องว่างที่เอื้อสู่จินตนาการของการสร้างพื้นที่ จัดเตรียมเวลา เพื่อตอบสนองภูมิศาสตร์ทางความคิด สร้างภาพรวมแห่งการพัก รอการค้นพบสำหรับแต่ละบุคคล

ภัณฑารักษ์ : พิชญา ศุภวานิช

ศิลปิน :
อาคิค อาว
จักรวาล นิลธำรงค์
ฌอง ลุค วิลมุท
ฌอง ดาวิด ไกยูเอ็ท
กรินทร์ พิศลยบุตร
ลิม ค็อค ยุง
ไมเคิล ลี
นิติ วัตุยา
อรวรรณ อรุณรักษ์
ปรีชญา ศิริพานิช
สนิทัศน์ ประดิษฐ์ทัศนีย์
สันติ ลอรัชวี
สมบูรณ์ หอมเทียนทอง
สุริยะ อัมพันศิริรัตน์
อุเทน มหามิตร
วูฟกัง เบลวิงเกิล

โครงการริเริ่มและดำเนินงานโดย ฝ่ายนิทรรศการ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร

RESORT
An Art Exhibition for Landscape of Rest

In the atmosphere of speeding for life, slowing oneself down or pausing almost counterbalances current stream of the world’s rapidness. The importance of rest is compromised for various needs, to construct a landscape of self existed in the world at large. While human responding rapidly to the external realm, it is evitable to overlook the internal where this landscape offering an alternative self: the outer landscape where human prompt to react crafts out meanings as in one’s eyes, though might not include the more critical landscape recorded through particular perceptions as in one’s head.

Landscape is the worldview that can be compared to witnessing the vast universe where internal and external space existing in parallel: to perceive both spaces requires just a little shifting. In astronomy, ‘parallax’ denotes the change in viewpoint in order to determine distance, perceive depth, and locate the position of things. Worldview that could be shifted is thus crucial here; it is to describe the meaning of rest that goes side by side with living. Shifting viewpoint from outward to inward conducting by the law of slowness and understanding, the parallactic travel which runs freely from a condition of time has paved way for an individual to find his own, to liberate, and to flee, to take a refuge, and to earn understanding in order to protect the fragile and essential sense of self from external threatening conditions.

Space, time, and belonging of self are the definition of ‘Resort’, which is a place that requires another type of travelling. It is the place where the narrations of life elaborated by the expansion of time; the foreignness discovered in the familiarity, the cordial relation between human and nature; the sharing of small realm in the great kingdom of void; the returning to home situating in ourselves; and the dwelling that is not an architecture of a house museum but the place where true living is to be found; all of these are parts of the stories depicting through artworks to broaden the definition of rest beyond physicality. While each of works communicates sentiments and reasons, at the same time providing a space, preparing time, lending the geography of thought, and hinting the landscape of rest awaiting for an individual to discover.

Curator : Pichaya Suphavanij

Artists :
Akiq AW
Jakrawal Nilthamrong
Jean Luc Vilmouth
Jean-David Caillouet
Karin Phisolyabut
Lim Kok Yoong
Michael Lee
Niti Wattuya
Orawan Arunrak
Preechaya Siripanich
Sanitas Pradittasnee
Santi Lawrachawee
Somboon Hormtientong
Suriya Umpansiriratana
Uten Mahamid
Wolfgang Bellwinkel